برسی ‌شناخت‌ سيستم‌هاي برنامه ريزي منابع موسسه‌ ‌

در قالب word ودر 52 صفحه وقابل ویرایش

قسمتی ازمتن فایل::

امروزه‌ سازمانها براي‌ توليد محصولات‌ با كيفيت‌ بالا و مطابق‌ با نيازهاي‌ خاص‌ مشتري‌ تحت‌ فشار هستند.

هر شركت‌ مجموعه‌اي‌ پيچيده‌ از گردش‌ اطلاعات‌ است‌ و تنها مديريت‌ صحيح‌ مي‌تواند با پردازش‌ اين‌ اطلاعات‌ شركت‌ را در رسيدن‌ به‌ اهداف‌ رقابتي‌ ياري‌ دهد. ERP يك‌ استراتژي‌ نيست‌ بلكه‌ سيستمي‌ نرم‌افزاري‌ است‌ كه‌ داده‌هاي‌ موجود در سراسر يك‌ سازمان‌ را يكپارچه‌ ساخته‌ و به‌ شكل‌ مناسب‌ در اختيار كاربران‌ قرار مي‌دهد. استانداردشدن‌ داده‌ها، كاهش‌ زمانهاي‌ پيشبرد، اتوماسيون‌ فعاليتها و خدمات‌ سريعتر مشتريان‌ از جمله‌ مزايايي‌ است‌ كه‌ كاربردERP براي‌ شركتها به‌ ارمغان‌ مي‌آورد. سيستم‌ERP به‌ كاركنان‌ يك‌ مجموعه‌توليدي‌ اجازه‌ مي‌دهد تا با هماهنگي‌ هم‌ كار كنند حتي‌ اگر ميان‌ آنها مرزهاي‌ جغرافيايي‌ وجود داشته‌ باشد. ERP با نشان‌دادن‌ وضعيت‌ لحظه‌به‌ لحظه‌يك‌ سفارش‌ يا محصول‌ در سازمان، به‌ عنوان‌ يك‌ ابزار پشتيباني‌ تصميم‌گيري‌ عمل‌ مي‌كند. سرمايه‌گذاري‌ روي‌ERP براي‌ هر سازماني‌هنگفت‌ است‌ و مديران‌ غالباً‌ در سنجش‌ بازگشت‌ اين‌ سرمايه‌گذاري‌ دچار اشتباه‌ مي‌شوند. برنامه‌ريزي‌ منابع‌ موسسه‌ با داشتن‌ قابليت‌ به‌روزسازي‌ استراتژي‌ها و فناوريها، موسسه‌ را به‌ سمت‌ به‌كارگيري‌ فناوريهاي‌ جديد رهنمون‌ مي‌سازد. سيستم‌ برنامه‌ريزي‌ منابع‌ موسسه‌ به‌تازگي‌ در ايران‌ مورد توجه‌ قرار گرفته‌ است. تا رسيدن‌ به‌ سطح‌ استاندارد سيستم‌هاي‌ERP و پوشش‌دادن‌ نيازهاي‌ روزافرون‌ صنعت‌ و خدمات‌ در ايران‌ هنوز راه‌ درازي‌ در پيش‌ است. چكيده‌ ‌ ‌امروزه‌ سازمانها براي‌ ارائه‌ خدمات‌ و محصولاتي‌ با كيفيت‌ بالاتر و مطابق‌ با نيازهاي‌ خاص‌ هر مشتري، تحت‌ فشار قرار دارند؛ بنابراين، آنها براي‌ حفظ‌ قدرت‌ رقابتي‌ خود در اين‌ محيط‌ سريع‌ و پرتغيير، به‌دنبال‌ راههاي‌ جديد و موثري‌ هستند. اما اين‌ حقيقت‌ كه‌ هر شركت‌ مجموعه‌اي‌ به‌هم‌ پيچيده‌ از گردش‌ فعاليتها و اطلاعات‌ است، دستيابي‌ به‌ هدف‌ فوق‌ را دشوار مي‌سازد. تنها مديريت‌ صحيح‌ اين‌ فعاليتها و اطلاعات‌ مي‌تواند شركتها را در رسيدن‌ به‌ اهداف‌ رقابتي‌شان‌ ياري‌ دهد.

 ‌تكامل‌ سيستم‌هاي‌ اطلاعاتي‌IS) )، همگام‌ با پيشرفت‌ فناوري‌ اطلاعات‌(IT) و نرم‌افزارهاي‌ كامپيوتري، به‌شكل‌گيري‌ و توسعه‌ سيستم‌هاي‌ برنامه‌ريزي‌ منابع‌ موسسه‌ (ERP) انجاميده‌ است. اگرچه‌ دو دهه‌ از پيدايش‌ERP مي‌گذرد، به‌لحاظ‌ تاريخچه‌اي‌ مي‌توان‌ آن‌را تداوم‌ حركتي‌ دانست‌ كه‌ از سيستم‌هاي‌ برنامه‌ريزي‌ احتياجات‌ موادMRP) ) آغاز گرديده‌ و توسعه‌ و بهبود يافته‌ است. ‌ ERP يك‌ استراتژي‌ نيست؛ بلكه‌ سيستمي‌ نرم‌افزاري‌ است‌ كه‌ داده‌هاي‌ موجود در سراسر يك‌ سازمان‌ را يكپارچه‌ ساخته، به‌شكل‌ مناسب‌ و در موقع‌ لازم‌ در اختيار كاربران‌ قرار مي‌دهد. به‌اين‌ ترتيب،ERP تمامي‌ جنبه‌هاي‌ يك‌ سازمان‌ را - از جمله‌ توزيع‌ و فروش، برنامه‌ريزي‌ توليد، تهيه‌ و تدارك‌ مواد، مديريت‌ سازمان‌ و منابع‌ انساني‌ و برنامه‌ريزي‌ و كنترل‌ تجاري‌ - در قالبي‌ ساخت‌يافته‌ در بر مي‌گيرد. چنين‌ سيستمي‌ منافع‌ بسياري‌ را - چون‌ استانداردشدن‌ داده‌ها و فرايندها، كاهش‌ زمانهاي‌ پيشبرد، اتوماسيون‌ فعاليتها، و خدمات‌ سريعتر مشتريان‌ - براي‌ شركتها به‌ارمغان‌ مي‌آورد.

 ‌اين‌ مقاله‌ به‌ چيستي‌ERP مي‌پردازد. با بررسي‌ موقعيت‌ERP به‌عنوان‌ يك‌ سيستم‌ واسط‌ ميان‌ زنجيره‌ تامين‌ و سيستم‌هاي‌ كف‌ كارخانه‌ و مرور تاريخچه‌اي‌ و شناخت‌ كاركردهاي‌ عمده‌ آن، سعي‌ بر آن‌ است‌ تا به‌ چيستي‌ERP پاسخ‌ داده‌ شود. همچنين‌ فوايد و دلايل‌ به‌كارگيري‌- ERP مانند يكپارچه‌سازي‌ داده‌هاي‌ مالي‌ و استانداردكردن‌ فرايندهاي‌ توليد - برشمرده‌ مي‌شود تا ضرورت‌ آن‌ تشريح‌ گردد.

1 - مقدمه‌ ‌ ‌توليدكنندگان، امروزه‌ تحت‌ فشار قرار دارند تا محصولاتي‌ با كيفيت‌ بالاتر و مطابق‌ با نيازهاي‌ خاص‌ هر مشتري‌ را در زماني‌ كوتاه‌تر ارائه‌ دهند. بنابراين‌ شركتهاي‌ توليدي‌ براي‌ حفظ‌ قدرت‌ رقابت‌ خود در اين‌ محيط‌ تجاري‌ سريع، به‌دنبال‌ راههاي‌ جديدي‌ مي‌گردند؛ روشي‌ كه‌ بتوانند از ظرفيتهاي‌ موجود توليد بهره‌ بيشتري‌ ببرند و موجودي‌ در گردش‌ خود را كاهش‌ دهند. اما اين‌ حقيقت‌ كه‌ هر شركت‌ توليدي‌ مجموعه‌ به‌هم‌ پيچيده‌اي‌ از گردش‌ فعاليتها و اطلاعات‌ است، دستيابي‌ به‌ اهداف‌ فوق‌ را دشوار مي‌سازد. بنابراين‌ تنها مديريت‌ درست‌ اين‌ فعاليتها و اطلاعات‌ مي‌تواند شركت‌ را در رسيدن‌ به‌ اهداف‌ رقابتي‌ ياري‌ دهد. در مقابل، يك‌ مديريت‌ ضعيف‌ به‌ كيفيت‌ پايين، پاسخ‌گويي‌ كُند به‌ مشتري‌ و هزينه‌هاي‌ كمرشكن‌ مي‌انجامد. چنين‌ توليدكننده‌اي، چاره‌اي‌ جز ترك‌ بازار ندارد.

 ‌در اكثر كارخانه‌هاي‌ توليدي، مشكلات‌ موجود، ناشي‌ از كمبود تلاش‌ كاركنان‌ نيست. بلكه‌ مشكل‌ اصلي، كمبود همكاري‌ و هماهنگي‌ در استفاده‌ از منابع‌ در دسترس‌ كارخانه‌ (افراد، اطلاعات، مواد و ابزار) و در نتيجه‌ مديريت‌ موثر كار است. پيشرفتهاي‌ اخير در فناوري‌ اطلاعات‌(IT) و نرم‌افزارهاي‌ كامپيوتري، اكنون‌ مديران‌ را قادر ساخته‌ است‌ تا از طريق‌ سيستم‌هاي‌ اطلاعاتي‌ مختلف، دسترسي‌ آسان‌ و سريعي‌ به‌ داده‌هاي‌ مختلف‌ سازمان‌ داشته‌ باشند.